فرآیند عملیات حرارتی آلیاژهای نیکل به طور کلی شامل سه فرآیند استگرمایش, حفظ حرارت،وخنک کنندهو گاهی اوقات تنها دو فرآیند گرمایش و سرمایش وجود دارد.این فرآیندها متصل و بدون وقفه هستند.
هنگامی که فلز گرم می شود، قطعه کار در معرض هوا قرار می گیرد و اغلب اکسیداسیون و کربن زدایی رخ می دهد (یعنی میزان کربن سطح قطعات فولادی کاهش می یابد) که تأثیر بسیار منفی بر خواص سطحی دارد. قطعات پس از عملیات حرارتیبنابراین، فلزات معمولاً باید در اتمسفر کنترل شده یا اتمسفر محافظ، نمک مذاب و خلاء حرارت داده شوند و از روکش ها یا روش های بسته بندی نیز می توان برای حفاظت و گرمایش استفاده کرد.
دمای گرمایش یکی از پارامترهای فرآیند مهم در فرآیند عملیات حرارتی است.انتخاب و کنترل دمای گرمایش مسئله اصلی برای اطمینان از کیفیت عملیات حرارتی است.دمای گرمایش با مواد فلزی در حال پردازش و هدف عملیات حرارتی متفاوت است، اما معمولاً برای به دست آوردن ساختاری با دمای بالا بالاتر از یک دمای انتقال مشخصه گرم می شود.علاوه بر این، تبدیل به زمان معینی نیاز دارد.بنابراین، زمانی که سطح قطعه کار فلزی به دمای حرارت مورد نیاز رسید، باید برای مدت زمان معینی در این دما نگهداری شود تا دمای داخلی و خارجی یکسان شود و تبدیل ریزساختار کامل شود.این بازه زمانی را زمان نگهداری می نامند.هنگامی که گرمایش با چگالی انرژی بالا و عملیات حرارتی سطح استفاده می شود، سرعت گرمایش بسیار سریع است و به طور کلی زمان نگهداری وجود ندارد، در حالی که زمان نگهداری عملیات حرارتی شیمیایی اغلب طولانی تر است.
خنک کنندههمچنین یک مرحله ضروری در فرآیند عملیات حرارتی است.روش خنکسازی از فرآیندی به فرآیند دیگر متفاوت است و نکته اصلی کنترل سرعت خنکسازی است.به طور کلی، بازپخت کندترین سرعت خنکسازی را دارد، سرعت خنکسازی نرمالسازی سریعتر است و سرعت خنکسازی خاموش سریعتر است.با این حال، به دلیل درجه های مختلف فولاد، الزامات مختلفی وجود دارد.به عنوان مثال، فولاد سخت توخالی را می توان با همان سرعت خنک سازی معمولی خاموش کرد.
زمان ارسال: آوریل 12-2021